This post is also available in:
Nederlands
Verschenen op CiaoiTutti, geschreven door Vanessa Bussola
San Benedetto del Tronto is een bijzonder gezellige badplaats aan de Adriatische kust. Vanessa van Villa Bussola woont er dichtbij en neemt je er graag mee naartoe. In deze blog beschreef ze al het strand, de street art en de haven.
Nu neemt ze je mee naar een ander deel van San Benedetto del Tronto, het voetgangersgebied met aan weerszijden La Pineta, de groene schaduwrijke parkjes vol dennenbomen waar kinderen heerlijk kunnen spelen. Ook gaan we de hoogte in, naar il Paese Alto.
Een lekker kopje koffie
Vanessa: ‘Bijna aan het einde van deze laan klatert de fontein van de Rotonda Giorgini, met links op de hoek Glacial Café, de ideale plek om in de zon op het terras te zitten met zicht op het plein, de vuurtoren en de mensen die langslopen.
Vanaf de fontein loop je naar links, het geanimeerde stadscentrum van San Benedetto del Tronto in. Er hangt hier een gezellige moderne sfeer. In de zomer is het vol toeristen en bedrijvigheid, in de wintermaanden is het rustiger maar toch ook nog levendig.
Ik kom hier nu al meer dan tien jaar en heb inmiddels mijn favoriete plekjes gevonden. Voor een kopje koffie loop ik onder het spoor door (Viale Secondo Moretti) en stop bij Caffè Florian, dat zo ontzettend Italiaans is. Ik neem er graag een espressootje aan de toonbank en luister naar de gesprekken die er tussen de andere klanten en de baristaontstaan.
Voor de echte koffieliefhebber zijn hier vlakbij twee interessante horecazaken waar zelf gebrande koffiemelanges geserveerd worden: Torrefazione Caffè Chicco d’Oro en Orlandi Passion (waar je naast koffiebonen ook heerlijke chocolade kunt kopen).
Tijd om te shoppen
Dit is ook het hart van het winkelcentrum van San Benedetto del Tronto. De winkels zijn hier meestal ook tussen de middag open. Bovendien wordt er in deze straten op dinsdag- en vrijdagochtend een ontzettend grote en gezellige markt gehouden, met wel meer dan driehonderd kraampjes!
Een ijsje haal ik meestal iets verderop, bij Gelateria delle Rose, vanwege de bijzondere smaakcombinaties die ze hebben. Voor de deur staat een beeld van een olifantje met een palmboom, een leuke attractie voor de kinderen die de verleiding niet kunnen weerstaan om erop te klimmen.
Ook dit beeld is een van de vele symbolen van San Benedetto del Tronto die ik als referentiepunt gebruik om met mensen af te spreken. Dan zeg ik ‘Ci vediamo davanti all’elefantino!’
Als de tijd dat toelaat, neem ik graag een kijkje in de etalages van schoenenzaak Loggi Calzature (Via Gentili). Dan ben ik weer helemaal bij met de nieuwste Italiaanse modetrends. Met vriendinnen spreek ik graag af bij de gezellige bar Caffè Max (Via XX Settembre), voor een aperitivo met hapjes. Ze hebben er ook heerlijke broodjes.
Il Paese Alto
Wat niet veel mensen weten, is dat San Benedetto del Tronto een klein historisch centrum heeft waar de geschiedenis van de zeelieden, de stichters van deze stad, is begonnen. Het ligt verscholen op een heuvel aan de andere kant van de SS16, de Nazionale, oftewel de grote weg die parallel aan zee loopt (vanaf Padova tot voorbij Lecce).
Il Paese Alto, het hoger gelegen deel van de stad, is het kloppend hart van het oude dorpscentrum. Op het pleintje staat, tussen de moderne en oude gekleurde vissershuisjes, het symbool uit vroeger tijden: La Torre dei Gualtieri. Het is een dertiende-eeuwse zeshoekige uitkijktoren die vroeger deel uitmaakte van de burcht, waarvan helaas niets is overgebleven.
De toren is alleen in de zomer tijdens de avonduren te bezichtigen, maar zeker de moeite waard. Binnen in de toren kun je vier verdiepingen omhoog klimmen. Je ziet het mechanisme van het uurwerk met Romeinse cijfers en op het bovenste terras kun je de klokken van dichtbij bekijken en het magische panorama aanschouwen.
Bewonder het kleine oude centrum met zijn kleine straatjes en gekleurde huisjes, het plein met restaurantjes, het verrassende huis van de lokale kunstenaar, het oude pand waar de beroemde vrijheidsstrijder Giuseppe Garibaldi in 1849 een paar dagen verbleef, de fotogenieke poort en de mooie oude villa. Ik vraag me altijd af hoe het leven hier vroeger moet zijn geweest, maar ik kan me er geen voorstelling van maken.
Een duik in de geschiedenis
San Benedetto del Tronto telt vandaag de dag bijna vijftig duizend inwoners, maar deze stad is pas in de twintigste eeuw flink gegroeid. Ze heeft namelijk veel moeten doorstaan: van barbaarse invallen tot epidemieën en massale migraties die allemaal een zeer beslissende rol hebben gehad op de economische ontwikkeling van de stad.
San Benedetto, zoals het vroeger heette, was de plek waar boten uit buurlanden tijdelijk aanlegden en een plaats waar mensen uit het binnenland een tussenstop maakten; een dorp waar men even verbleef om uit te rusten voordat men weer verder trok.
Eind vijftiende eeuw woonden er in San Benedetto slechts honderdvijftig personen. Ze leefden van de landbouw en het beheer van het toenmalige haventje. Het aantal inwoners groeide daarna zeer langzaam, vooral dankzij de komst van mensen uit andere delen van Italië, uit Dalmatië en uit Albanië.
Dankzij de visserij en de haven die de ideale verbinding tussen de Kerkelijke Staat en het Koninkrijk van Napels bleek te zijn, begon San Benedetto in de achttiende eeuw een belangrijkere rol in te nemen. Dit was de periode waarin de bevolking sneller groeide en zich ook buiten de muren van het toenmalige fort ging vestigen. Begin negentiende eeuw was het aantal inwoners gegroeid tot 3348.
Tijdens de negentiende eeuw markeerden enkele trieste gebeurtenissen het leven van de hele zeevarende bevolking; eerst de Frans-Napoleontische oorlogen en vervolgens drie gevreesde barbaarse invasies.
Het leven van de zeelieden bleef een uitdaging. Schipbreuken en stormen eisten vele levens op en in 1854 brak een verschrikkelijke cholera-epidemie uit. De visserij moest worden opgevangen door andere havens aan de Adriatische Zee, waardoor vissers met hun hele families massaal naar naburige landen emigreerden en velen hun geluk nog verder weg zochten, in Argentinië en de Verenigde Staten.
De economie stortte in. Pas vanaf de tweede helft van de negentiende eeuw nam San Benedetto langzaam het uiterlijk aan van een klein kustplaatsje. De aanduiding ‘del Tronto’ werd in 1832 toegekend, na het uitroepen van het Koninkrijk Italië (om de stad van andere plaatsen met dezelfde naam te kunnen onderscheiden).
Dat we nu zo weinig van het toenmalig oude centrum kunnen zien, is te wijten aan bombardementen tijdens de Tweede Wereldoorlog, die het grootste deel van het stadscentrum, de haven, de vismarkt en veel woningen vernietigden.
Gelukkig bleken de locals harde werkers te zijn die zich niet lieten ontmoedigen. Van de armoede van toen is nu niets meer overgebleven. Chi la dura la vince!, zeggen we in Italië, oftewel de aanhouder wint.
met dank aan het Museo del Mare voor de historische foto’s
Lekker eten in Il Paese Alto
Er zijn twee zeer goede restaurants die ik graag aanbeveel: La Degusteria del Gigante(Via degli Anelli 19), dat naar mijn verwachting snel zal meetellen in de Michelin-classificatie, en Ristorante Trattoria Caffè dei Poeti (Piazza Pacentini 13). Voor goede burgers en bier kun je terecht bij Pub Paninoteca Il Torrione (Via Sacconi 3).
Tijdens het zomerse Aperitivo sotto il Torrione komen het plein en de toren weer tot leven. Je zit dan op zondagavond in een betoverende sfeer tussen de locals te genieten van een heerlijk hapje en een drankje.’
